Ta historia zaczyna się w 1938 roku, gdy Lee spędza wakacje na południu Francji ze swoimi najbliższymi przyjaciółmi, artystami, poetami i powiernikami. Kiedyś kobieta była modelką i podopieczną awangardowego fotografa Mana Raya, teraz postrzegana jest tylko przez pryzmat obiektywu i męskie spojrzenia. W rezultacie koncentruje się na swojej własnej działalności fotograficznej. Wszystko w ich codziennym życiu ulega całkowitej zmianie, ponieważ zbliża się wojna.
Niezależnie od ataków lotniczych Lee Miller wyjeżdża do Londynu, aby spotkać się z Rolandem Penrosem, handlarzem dziełami sztuki, i znajduje pracę jako fotografka w brytyjskim magazynie „Vogue”. Miller prosi swoją szefową, Audrey Withers, o pozwolenie na wyjazd Lee na front. Zmęczony jest słuchaniem, że od kobiet oczekuje się „wykonywania ich obowiązków”, podczas gdy „mężczyźni decydują, co nimi jest!” i ograniczeniami narzucanymi ówczesnym fotografom, którym pozwala się dokumentować tylko życie domowe.